ÇOK DEĞERLİYİM ÇOOOK

GÜNAYDIN VE GÖZÜNÜZ AYDIN CANIMIN TUZLARI:)
ben bu canımın tuzlarına alışlacağım, ne de olsa kendi malım canım kime ne:)))
neyse konumauza gelelim:

neden mi gözünüz aydın...
e bakın aydın ki görebiliyorsunuz, okuyabiliyorsunuz...
ayrıca çok cıvıl cıvıl bir bahar sizi bekliyor camın ötesinde, kapının arkasında.
ayrıca bereket, paylaşma ayı Ramazan ayı da geldi,

bedenine vücuduna değer verme ayı aslında Ramazan...oturup size uzzuuuun uzun faydasını anlatacak değilim tabii, ama değer verme ve değer bulma zamanı tam da.

geçenlerde bir arkadaşıma bir hediye aldım;
kendime almak isteyip de almaktan imtina ettiğim cinsten bir şeydi, sürekli ertelediğim ama çok da sevdiğim birşey;
bunu gören can ciğer kuzu sarması diğer bir arkadaşım dedi ki:
melekl en son nje zaman kendine böylesi istediğin bir şey aldın?
hatta bundan kendine de aldın mı ?
gayet rahat, yooo, almadım dedim; dedi ki:önce sen melek....önce sen!

kıskandığımdan falan da demiyorum, ama bunu bir düşün istersen dedi...sağolsun.

işte o zaman kafam dannnk etti, düşündüm; haklıydı.

önce can sonra canan derler ya, dedikleri kadar var...
ben "ben" olmadıktan sonra, olamadıktan sonra, kendimi cananlarıma feda ettikten sonra...
ben benlikten çıktıktan sonra ne anlamı var çabalarımın?
cananlarım da eğer gerçekten canan iseler; ki öyleler şükür;
benim zararıma olacak kadar  onlara değer vermemi istemezler heralde...
-hatta bu bunaltıcı bir ilişki olur, karşılıklı tüketir...

bu fotoğrafı da Çanakkale'de  çekmiştim, gezmeyi sevdiğim bir dönemden...
UNUTULMAZ anılar biriktirdiğim bir ömür kalıntısı işte...
sevdiğim şeyleri yapmak beni mutlu ediyor ve öz güvenimi pekiştiriyor aslında,
böylelikle sağlığıma da hizmet ediyor, yaşama sevincime de...
kendimi;   sevdiğim şeyleri yaptığımda daha dengede ve uyumda hissederim ben, herkes kadar...herkes gibi işte.

bugünü kendimizi sevme günü ilan ediyorum  öyleyse canımcıklarım...

öz değer algısı ailede gelişiyor,

özellikle annenin konuşmaları, söylkedikleri, cümlelerin içeriği, çocuğuna yaklaşımı ve tabii ki 

-anneden sonra babanın;

(ama en çok annenin) iç sesi olarak işliyor insanın zihnine...öz değer algısını yine anne-babanın çocuğuna karşı olan tavırları belirliyor,

güzel evlatlar yetiştirmek istiyorsak,
önce ona kendisinin ne kadar da değerli olduğunu hissettirin, ANLATIN hem de :)

biz alçakgönüllülükle öz değeri, öz saygıyı karrıştıran insanlarız;
kendimize değer vermenin şartlarını yerine getirmediğimizi düşünüyorum...
bir tane canımız var ve madem ki yedeği yok;
riske atmamalıyız fındık içlerim :^) haksız mıyım?

riskli davranışlar derken ille de çok uçlara gitmeye gerek yok hani:   örneğin 

1. aracı aşırı hızla sürmek,
2. uzun süre uykusuz kalmak,
3. bellirli bir hastalığa sahip olduğumuz halde tedaviyi uygulamamak,
4. rejim yapılacaksa gereklerini yerine getirmemek...
5. ağır şeyleri dengesizce taşımak,
6. hatta taşıyamayacağı yüklerin altına girmek- bu psikolojik yükler olduğunda daha da tehlikeli, değil mi ki?
7. sigara -alkol gibi zararı net bilinen alışkanlıklara sahip olmak; ve bile isteye bunda ısrar etmek...
8. yanlış arkadaşlıklar kurmak ve sonra bunun cezasını çekmek,
9. danışmadan ilaç kullanmak veya aşırı ilaç tüketmek,
10. kumar oynamak -at yarışı,  loto-toto da dahil....vs vs.

kendimize daha fazla değer vermek için bugün ilk günümüz olsun mu, ne dersiniz???

 "Bir insanın en önemli ilişkisi, onun kendi özüyle kurduğu ilişkidir. Bir insanın yaşamının anlamı ve temeli onun kendiyle kurduğu ilişkide yatar."

yaniSİ:

 sen kendine değer vermedikçe KİMSE SANA DEĞER VERMEZ A CANIMIN İÇİ...

DÜŞÜN BİR ÇEVRENE YAYDIĞIN ENERJİYİ, 

EZİK, SİLİK, HUZURSUZ, DEĞERSİZ HİSSEDERKEN KENDİNİ O GÜN NELER YAŞADIĞINI DÜŞÜN MESELA...

ben çok değerliyim çokkk de mesela bugün geçip aynanın karşısına canım?

olmaz mı...oluuuuur   ;)

sonra kendini olduğun gibi kabul etmek de çok büyük erdemdir...

eksiğinin noksanının farkına varmak, bilincinde olmak,

gereken düzenlemeleri yapmak kendinde...

gereken davranış için adım adım yürümek bir benlik yürüyüşü, bir benlik yolculuğu içinde ilerlemek!

hatta şöyle düşünmeli bence:

olabileceğin en güzel modeli olmak...elindeki imkanların ölçüsünde ama o imkanları da heba etmeden, çşarçur etmeden o ömrü, o güzel zamanı...

her yaşın her çağın özelliklerine uygun, hiç bir dönemi hafife almadan...

yapabileceğin potansiyelin dahilinde ve kendini aşırı kasmadan; zorlanmadan;

olabileceğin en güzel özellikleri içinde coştuırmak...

GÜNÜN KARİKATÜRÜ

GÜNÜN ŞARKISI

Erdem ERGUN

 Gel Dedim - gelmedin desin güzel ve  buğulu sesiyle...

  YouTube        

https://www.youtube.com/watch?v=ourYsDMesHY

SİZİ BİRAZ HÜZÜNLENDİRECEĞİM AMA,
- HÜZÜN DE GEREK BÜNYEYE...
neşe kadar hem de...

her duyguyu dozajında ve yerinde yaşamayı bilelim değil mi ama...
hatta size ikinci bir şarkı daha yolluyorum:

Erdem Ergun - Alma Ahimi -  YouTube

https://www.youtube.com/watch?v=Sbm48kJMImk

unutmayın beni ve   özleyin beni anacığım...