ekimlenen saatlere

hoş geldiniz değerli okurlarım, ekimlenen saatlere, günlere...gecelere.

ekim bir tohumun ekimi kadar saf, hayat dolu ve çatlayacak o tohumu beklemek kadar umut dolu geçer inşallah... görüşmeyeli haberler pek de iç açıcı değilse de işte hayat zaten biraz çıkış biraz iniş ve biraz da yerinde sayışlardır aslında, sizce de öyle değil mi? eylülü bir su gibi içtik de doyduk mu bir sorun mesela bana...cevabım net: HAYIR.

gerçi doymayacak ne vardı o da pek müphem de... evdeydim, evdeydim ve yine evdeydim... ne değişti, yine evdeyim...

Korona hız kesmedikçe de evde olacağım, herkesten çok... zor olanı toplumda beraber yaşamak zorunda olduğumuz ve hatta hiiiç tanımadığımız insanların gaflet ve daleletlerinin ve belki de hıyanetlerinin ceremesini çekmek zorunda kalmak.... başkalarının uymadığı maske-mesafe - hijyen kurallarını uygulayıp yine de çözüme topluca ulaşamamak... çözümü içselleştiremeyenlerin yüzünden toplumdan dışarı durmak...

zor olanı: başkasının keyfinin kahyası çalışmadığı için sıkı yönetimi kendimize uygulamak,kendi keyfimizden olmak ***ekimde üstelik... çocuklarla parka gidememek gönlünce... gönlünce çalışamamak, gönlünce sağlıklı yaşayamamak... gönlünce şöööyle bir esneyip gerinememek... ekimlenen saatlere bu gidişle hafta sonunu da sokağa çıkma yasağı ile devam etmek.

BARIŞ mançonun da dediği gibi: ***Anlıyorsun değil mi?!