BULUTLU BİR GÜNDEN MERHABA...
seven var sevmeyen var tabii bu kapalı havaları, malum sonbahar bitecek neredeyse...ama kışın geleceği yok gibiydi ta ki bu sabah yağmurla karşılaşana değin...
parkımızda elma ağacı çiçek açmıştı geçen hafta...yok daha neler dedim ilk önce, sonra gittim kokladım bile...gerçi yurdun bazı kesimlerinde-Antalya mesela, erikler çiçek açmış diye okudum bu olaydan sonra, doğa da şaştı!
bir de Sinan Yağmur beyle tanıştım...
yazar ve şair kendisi...
bilirsiniz illa ki, eserleri gündemde, Mevlana'yı ve Şems'i kaleme aldığı eserleri pek popüler.
samimi, mütevazi bir tarzı ve öğretmen kökenli...
yazarlık macerasının ne kadar uzun ve meşakkatli bir yol olduğunu bir daha anlamış oldum sohbetinden sonra.
ve Şems için Mevlana ne ise ateş için pervane de o...
hatta yukardaki söz öyle cuk oturuyor ki dostluklarına, hayatı anlama çabalarına.
şu masada ben de olsaydım hiç fena olmazdı diyenler burada mı:)))
beni ancak şu balonlara sarılıp uçmak kurtarır sanırım bu kara bulutlardan ve hatta kara bulutları kaldır aradaaaan vay amannn vaaay aman vay!
sevmiyorum grilerle dolu havaları...zorla mı yani...
barışmaz bünyem, uğraşmasın kimse boşuna.
sonra da öZGÜR bOLAT beyle tanıştım, eğitim bilimci yazar...
beni ödülle cezalandırma adında bir kitabı var,
bunlar belki de yazmak için çabaladığım kitabım için birer itici güç olur bakarsınız:)
ne de iyi olur.
çok dolu dolu geçti günler bu ara tabii, sizler neler yapıyorsunuz bakem?
zaman bazen hızlanıp bazen yavaşlamasa zaten sıkıntıdan patlardı insanevladı...
bazen dal kıpırdamaz ya hayatta..bundan çok şikayetlenen arkadaşlarım vardır hatta; ki hiç başıma gelmemiştir, nasıl bir duygudur bilemem...
canımın içleri nabza hız gerek arada...
sinemaya gittik ve hüsraaannn....
Hapşu'ya gittik kızımla,
binbir sıra bekleyerek ve hevesle;
