yükünü sen seç

SÖZ Verdim kendime...
yapılacaklar listesi hazırlayıp söz verdim, beynimden geçeni kalemimle dillendirdim...
söz büyüdür derler...söz büyülüdür de,

sözümü tutmaya da söz verdim!

kelimelerin gücüne sığındım Allahım,
düşüncelerimi bir düzene sokmaya niyet ettim bu ara.
beynimizde bazen kırk tilki gezer de kırkı da kimi zaman uzaktır birbirine...kimi zaman kendi kuyruğunu yer gider bazısı.

söz verdim kendime;
zamanımı pişman olmayacağım şeylere adayacağım;
siz de söz verin, yazın,
bu güzel kararınızı çok yakınınız olan-ona güvenebileceğiniz can dostunuzla da paylaşın ki taahhüt edebileceğiniz bir bıyuta geçebilsin, o kişiyi gördükçe bile aklınıza verdiğinizin söz gelebilir ki o bile uyarıcı olur cicilerim.
bir antrenör olsun hayatınızda, aldığınız can-ı gönülden aldığınız kararlara sizleri taşımaya
omuz versin...

yardımcı olsun hedefinizden sapmakta olduğunuzda;
rica edin kendisine.

Amacınız zayıflamak mesela,
yakın çevrenize bu dileğinizi duyurun, yardım istediğinizi açıklayın ki sosyal destek alabilin.

keşkeler olmasın hayatlarımızda.

taşıyamayacağımız yüklerin altına girmek kendimizi harcamakla eş değer...
girmeyin derim nacizane;
ben girdim...olmuyor...
olmuyor, zorluyorsun zorluyorsun canlarım olan sana oluyor!
ruhun eziliyor, kalbin eziliyor...
belin bükülüyor!

hem ruhsal yıpranma öyle kolay kolay geri dönüşü olan bir yol da değil.
Ağrı kesici alıp şıp diye ağrının kesilmesi söz konusu  değilken en basitinden; bazı stresler yaşandıktan sonra eski sen olamıyorsun yani!
bazı hastalıklar var ki kesin nedeni belli bile değil!
yüklene yüklene yükleneee....çıkıyor işte sonra fitil fitil burnunuzdan efendim :(
bakmışsın ki karaciğerin yağlanmış,
öbür gün saçın dökülmüş, bakmışsın deriiiin düşünceler
deriiiin kırışıklara dönmüş yüzünde, ellerinde,
saçlarında beyazlar cirit atar olmuş bakmışsın.

peki değer m, efendim?
değer mi?
son söz:
yükünü sen seç!