UCUZ

MERHABA EY SARMAŞIK,

BU pazar gününde aklım karmaaa karışık...

Senin o ağaca dolandığın gibi, sarılıp sarmaladığın gibi hayata tutunmaya çalışırken biz insanlar mevsim hüzün mevsim sonbahar...

Senin aşkın kızıllığıyla kızarırken yaprakların şu kasım başında,

bizler televizyon başında

Gözler işçilerden gelecek haberlerde ve yüzlerde

Utançtan bir  kızıl...

Ortağı değiliz elbette ki 

Ne Somadaki madenin

ne Manisa'daki

ne de Amasra'daki...

İstanbul'da asansörü düşen şirketle de hiç bir ortaklığımız yooook

Ama SUÇ KOLLEKTİF...

ACI kollektif...

HAYATIN UCUZ OLMASI KOLLEKTİF...

-senin acın benim acım yok artık...

acı kollektif....

Bir somun ekmek,

Sıcak bir tas yemek,

Isınmak ve dahası güvenlik ihtiyacı kollektif...

Hayat UCUZ

DÜŞLER PAHALI...

Hayati ihtiyaçlar

barınma,

baslenme, emniyette olma,
sevme ve sevilme...
hayatta kalma mesela;
zaruri ve vazgeçilmez değil!!!
- ammmmma
PAHALI..
nasıl ait olacaksın
ailene,
mahallene,
madenine,
işine-gücüne,
vatana millete,dahası devlete
hayatın sudan ucuzken

Ey sarmaşık sen anlar mısın

ekonomik denge ne..

Bilir misin erkek şiddeti ne,

kadı ölümü ne,

dibinde süren savaş ne,

İşid ne...peşmerge ne?

Bilir misin cumhuriyet ne,

Egemenlik ne,

Vatandaş ne,

Vergi ne?

Ucuz olan ne ve pahalı ne?

Trafikte heba olan

5000  can ne?

Bilme ay sarmaşık,

Bu işler çooook zor,

çooook üzücü,

çoook karmaşık...

Sen sonbaharda

Kızıııııl kızıııııl sarılmana bak

Biz nasıl olsa alıştık... 

 -İşte böyle canlarım, sarmaşıkla hemhal olup dertleşsek az...
insan oğlu taşımış sadece acıyı derler, bir mesel vardır-mitoloji de derler;
Allah evreni yaratmış,
dağları denizleri yaratmış,
canlıları halk etmiş...
DAĞA VERMİŞ ACIYI;
dağ inlemiş yıkılmış...TAŞIYAMAMIŞ!
denize vermiş acıyı;
-TAŞMIŞ, seller fırtınalar olup akmış,durulamamış...
***İNSANA VERMİŞ ACIYI!
işte o gün bugündğr insanoğlu KATLANMIŞ!

-Allah ölenlerin dertli, acılı ailelerine sabır genişlikler versin demek düşer bizlere...
Acıya empati kurmak gerek bizlere, bizim de madenci bir babamız olabilirdi,
O dolmuşta devrilen hayatlar-sezonluk Konyalı işçiler bizler OLABİLİRDİK!!!

-ve dahası SİZİN KOLLEJLERDE mollejlerde okuttuğunuz,
Nişantaşından ev,
Beykozdan  arsa aldığınız
Varınız yoğunuz TEK EVLADINIZ;
O İNSAN İSTİFİ OLMUŞ DOLMUŞLA
ÇARPIŞABİLİRDİ!
siz istediğiniz kadar dikkatli olun
Alışveriş merkezindeki asansörde düşen bir yakınınız olabilirdi!
OLMASIN DA....