başkasının makosenleri

bir Kızıldereli atasöz şöyle der:

birini eleştirmeden evvel

onun makosenleriyle en az 6 ay yürümüş olmalısınız...

 Kızılderili halkı olan Algonkinler'in deriden yaptığı tek parça ayakkabı Mokasen, 
İngilizce'de Moccasin (Fransızca kökenlidir;  bknz mocassin) olarak ...

foto antika bir Kızılderili makoseni

yani, herkesin ayağı nasıl ki kendine özgüdür, 

Hatta makosen dediğimiz bu ayakkabı yukarıdaki tanımdan da anlaşılacağı üzere tek parça deriden yapılmıştır ve kullanan kişinin ayak yapısının özelliklerinden etkilenir, 

belki gevşer, 

belki parmak kısmı patlar...

kiminin sağ ayağı diğerinden büyükken kiminin eşit büyüklüktedir, 

 kiminin orta parmağı çok uzundur...

kiminin parmakları uzundur mesela ayağına oranla-

kiminin ortadan gider ayakkabısının topuğu, kimisinin yandan yandan yıpranır...

bu da tamemen o ayakkabı sahibinin kişilik, karakter, fizyolojk yapısıyla, yaşadığı ortam ve şartlarla birebir ilintilidir, sonra makosenin de yapılışına kalitesine...

alan kişinin alım gücüne,

alan kişinin onu nerelerde giydiğine,

ona nasıl davrandığına- öyle ya hor mu kullanır kişi eşyasını-çabuk yıpranır o ayakkabı...

değer verilir nesneye nitekim az ya da çok :)

işte bu kadar çok faktör söz konusudur bir makosen-ayakkabı için bile...

kaldı ki eleştirdiğiniz de insan...

çok bilinmezli çok karmaşık bir organik bütünlük, ruhsal aynı zamanda, 

duygusal aynı zamanda,

fizyolojik de...

andan ana değişkenlik gösterebileceği gibi 

yıldan yıla, durumdan duruma da değişkenlik gösterebilir.

Karakter yapısı gibi bazı yapı taşları vardır, tabii ki genleri etkendir, tabii ki sınırları da vardır her insanın illa ki...ama bir insanı sadece o andaki tavır- hal- hareketi ile ve hatta bunların sizin algıladığınız şekliyle, sizde kalan izleriyle, size yansıdığı kadarıyla eleştirmeniz ne derece sağlıklı sonuçlar doğuracak acaba?

bizler etiketlemeye, bir kategoriye koymaya çok alışığız,
*** bizler ne yazık ki zalimce eleştiririz bazen ve bundan garip bir haz duyarız...
benciliz aslında, 
ama empati kurmaktan da tamamıyla yoksun değiliz ki canlarım ya...

bir de şu var; bencilik ayrı bencillik ayrı...

kişi kendini sever, sevmelidir de, değer vermelidir de...

ancak "bir başkası da en az benim kadar değerlidir, özeni-sevgiyi hak eder" diye düstur edinmeliyiz.