YAŞAMA COŞKUSU

güpgüzel bir güne daha günaydın canımcıklarım,

gün güzel,

günü veren güzel...

nefes almak da öyle.

umut etmek güzel...

yılgın da bıkkın da olsak var olmak güzel...

beraber olmak güzel hayatın yokuşunda 

acı çekmek kolay değilse de 

sonrasında gelen ders güzel...

huzur güzel:)

dostların bakışına maruz kalmaksa güzelden de öte:)

pufuduk yorganlara sarılıp rüya görmek

belki sayıklamak kelime kelime....

hatta gökyüzündeki bir buluta,

bir yıldıza dalıp hayal kurmak da

hem güzel hem  coşkulu.

her motifi tek bir kadere özgü bir örümcek ağı değil mi ki hayat?

belirsizlik yorucu da olsa

öleceğimiz günü ve anı bilememek de güzel

nefesleri saymak

anları saymaktansa...

bir bebeğin gülüşünde yenilenmek

kanayan yaralara merham olan anne eli de 

saçlarında gezinen yar eli de büyüleyici...

her yudumunda serinlediğimiz ab-ı hayat gibi

bengisu olup sulanmak ve

toprak toprak kokmak da ...

acabaaa

YAŞAMA COŞKUSUNUN PIRIL PIRIL OLDUĞU YERLER NERELERDİR?

bence:

bir bebeğin parmaklarını tutup öpmek...

şeffaf ve serin bir ırmak kenarı, 

deniz kıyısında dalganın şırıltısını dinlemek,

pınardan su içek,

açğıl çağıl akan şelalaler,

gürül gürleyen yemyeşil ormanlar,

 yağmur  ve gökkuşağını izlemek ve dahi ıslanmak...

soğuk bir havada sıcak bi içecekle şereflenmek,

sevdiğinin ilk defa ellerini tutmak, özlediğimiz birisişyle onca özlemden sonra sarılıp kucaklaşmak,

yıllardır çiçek açmayan bir bitkinin çiçeklenmesi

sevdiğiniz kokunun genzinize dolması ve burnunuzu gıdıklaması,

belki de çalıştıktan sonra alınteriyle kazanılan parayı elinde hissetmek 

bir süre sonra harcanacaksa bile...

GÜNÜN KARİKATÜRÜ

 BU GÜNÜN KARİKATÜRLERİ İÇİN
SERKAN ALTUNİĞNE VE ERDİL YAŞAROĞLU'NA TEŞEKKÜRLERİMLE.