MERHABA DEĞERLİ OKURLARIM
- Yaz güneşi okurlarım ,görüşmeyeli neler yapıyorsunuz bakalım?
Blog yazarınızı özlediniz mi bakalım...
özlemeyenlere teessüflerimi fışkırtırım :)
ben sizi özledim, olsun ...
ben bu ara bir Didim, Bir Kızılcahamam, bir Ayaş yollarını teptim de geldim,
boyunu boyuma ölçtüm de geldim hesabı ;)
bizim üreticimiz bir tanedir, bir taneee....
şartlarına bakın canımcıklarımın, emek emek işliyorlar tarlaları, çiçek çiçek...
fotoğrafını çektiğim tarla domates ve kabak tarlası, kabak bostanı da deniyor, seçin beğenin alın gari...
ben köy nedir bilmedim, görmedim, -gezmeye gitmek dışında- on yaşına kadar, köy mahrumiyetti o zaman bir de üstelik, Ankara^'nın içindeyken bile...on yaşında bir çocuk için çok samimi ve içten, fakir ve mutluydu insanları.
şimdi yine aynı şartları yaşayanlar var; Oltan köyüydü Ayaş'taki macera alanımız bugün.
saç ayağı denen şeyi gördüm ve ilk kez on yaşında gördüğümü anımsadım, gözlerim doldu, bir tuhaf oldum, içim ezildi...köylü yine fakir! herylerde değilse de benim gördüklerim böyle gariban genelde.
suyu bir damacanadan kullanıyorlar,el yıkamak için ayrı bir kap var, ubruk denen cinsten.
çadırda yaşıyorlar satış zamanı, akşam eve dönüyorlar.
çadırın ortasında bir salıncak, ipten yapılma, rahat...
kızım çok sevdi...ben resim çekerken o sallandı...ne yazık ki ben elimi süremedim tarladaki domateslere, daha vakit var sanıyordum, oysa ne safmışım, al sana bi kaç tane yahu!!!
kızım ağlayıp kızılca kıyameti koparınca kasada bekleyen domateslerden aldık, dönmek zorunda kaldık şehre.
ufaklık işte, oyuncak alanına gidelim, acıktım dedi durdu,
-oyuncak alanı dediği de plastikten kayıklı-salıncaklı, çoğuna para karşılığı alınan jetonla binilen türden oyuncakların olduğu tarzdan oyuncakların bulunduğu park; hani şu alışveriş merkezinde çocuklarını eylemek isteyenlerin evlatlarını pasifize ettikleri sanal park!-biri de bensem bu alışverişçilerin...
-kızım bak kelebek....
-istemiyorum...
-kızım bak bebek kabak....
-istemiyorum anneee..
-kızım işte salıncak...
-sıkıldım ben anne...vay seni keçi vaaaaaayyy, anası kılıklı :)
Derken soluğu Batıkentte Cumhuriyet restoranlarının Halim Bey adlı şubesinde aldık...
kızım rahatladı, ben daraldım epey epey!
toprakla aşkımız kısa sürmek zorunda kaldı çünkü...
domatese elleyemeden, toplayamadan döndüm çünkü...
ben daha kışlık biber seçecektim!
ben daha semizotu toplayacaktım...
ben daha kapkara-isli çaydanlıktan şöyle tavşan kanı çay içeçecektim...
-domatescimiz Talat bana peynir domates maydonoz biber serecekti sofraya!
(-annesi hastaymış, hastanede yatıyormuş acil şifalar dilerim.)
-Talat boncuk boncuk bakan, yeşil iri gözlü- bezelye yeşili gözlü- bir delikanlıydı, sevdik onu ailecek. Kayınvalidemin topladığı semizotlarını hediye etti, onlar benden dedi;
bana indirim yaptı, daha misafir edecekti hatta!
-sisli tavada menemen yapıverecekti bize yaaaaa....
tam öğle sıcağıydı, yol çok yormuştu ve yemek yenecek bir yer de yoktu yakınımızda,yol için koyduğum şey bitmişti....
şu misafirperverliğe bak...
-hey kurban olduğumun insanoğlu insanı! Allah senin gibilerden razı olsun ve sayınızı biran evvel çoğaltsın ki bizler de hayata daha sıkı tutunabilelim!
-amiiiin :)
dahası vaaaar....
fotoğraftaki de kabak bitkisi dostlarım, sarı çiçekli, koca yapraklı...
-yengesi bostandan karpuz getirecekti baklava olaraktan...öyle dedi TALATCIK :)
aaaaah KIZIM AAAAH....tAPTAZE karpuz kaçırılır da gidilir mi!!!
gittik işte!
-alacağımız olsun Talat Paşa dedim, yine geliriz, hem annen de iyileşir, ben de gözleme getiririm, o zaman daha çok kalırız dedim...ne desin, "olur abla" dedi.
MERAKLISINA :
-bir uyarı benden SİZE, domatesin -biberin -fasulyenin ucuzlamasını bekleyen varsa(kısaca sebzenin-meyvenin), bu sene pek yağış olmadığından ucuzlamaz-mış ...ben üreticinin yalancısıyım.
-bir de şunu dedi Talat kardeş; abla bostanda karpuzumuz kaldı, kaldıran eden yok...
-nasıl yani...
-yetmiş-seksen lirayı beğenmiyorlar, gelip toplamıyorlar abla...işçi yok...herkes boş boş oturuyo emme çağırıyoz gelen yok...bu gidişi anlamadım ben....
-bugün kendimi paranın nabzını tutan CEM SEYMEN ağabeyimiz gibi hissettim :)dolu dolu , mutlu ve umutlu....
-burdan sana sesleniyorum Cem ağam, devam et yoluna, ayağına taş değmesin ağam...ümitvar ediyorsun bendenizi, benim gibileri....
-çok mısır vardı tarlalarda, çooooook :) yaşasın dedim sevinçle....ay çiçekleri küsmüş gibi öte yana dönmüştü hep beraberce, grup ruhuyla....Güneşi takip ediyorlardı durdurak bilmeksizin bağlı kaldıkları o kutsal vatan toprağında....
-azcık güzel yüzünüzü görem dönün de dedim...
-dönmeyiz küçük hanım dediler....bir naz bir naz :)
-soluğu Batıkentte aldık dedim ya, restoranda şef garsonla görüştüm, köklü bir kuruluş malum Cumhuriyet Lokantalar zinciri...dedim ki -şefim beni çaysız bıraktın bugün,
dedi ki-elemanlardanişten çıkanlar oldu, yenisini bulamadık! parayı beğenmiyorlar, iki-üç bin alan da var üstelik...yeme -içe buradan...çalışacak eleman yok, aksamadan ötürü kusura bakmayın lütfen.
-bir de şu var, herkes sıcak havada havuzbaşında yer içerken biz oyun alanı sevdasına içeri kısımda ve yalnızdık...ne oyun alanıymış arkadaş dediğinizi duyar gibiyim ....öyle....
ama Allah için, dün Lunapark'a gittik-bu da başka bir yazımıza konu olacak söz- orada çocuk oyuncakları lokantadaki kadar şık ve estetik değildi...üstelik jeton 5 tl idi, kimse binmiyordu pahalı diye...biz de sadece atlı karıncaya bindirdik kızımı; ayrıca az biraz dolmadan hareket ettirmiyorlar koca oyuncakları, zarar ederiz diye galiba, bir kaç oyuncağın yanına gittik, binen olmayınca biz de binemedik.
-işte böyle canımın çekirdekleri...bir daha Ayaşa'a gidersem mısırları toplarım inşallah, kala son hasatı yaparlarken ben de ellerim bu kez kırmızı domateslere, mis kokulu domateslere...kayınvalidemin de aklı kabak çiçeklerinde kaldı, sarı ve güzel çiçekler olmalarının yanı sıra bir de dolmaları yapılıyor, merakla kabak çiçeği dolması yiyeceğimiz günü bekliyorum...
-o da başka bir yazıma sebep olur canlarım.
- Yaz güneşi okurlarım ,görüşmeyeli neler yapıyorsunuz bakalım?
Blog yazarınızı özlediniz mi bakalım...
özlemeyenlere teessüflerimi fışkırtırım :)
ben sizi özledim, olsun ...
ben bu ara bir Didim, Bir Kızılcahamam, bir Ayaş yollarını teptim de geldim,
boyunu boyuma ölçtüm de geldim hesabı ;)
Ayaş yollarını üç yıl önce de tepelemiştim , çok kötüydü, şimdi jilet gibi kayıyor maşallah...
üç yıl evvel domates toplamaya gitmiştik tarladan, dalından koparıp satın almanın keyfini yaşamaya, çok bulandırmıştı yolun sarsıntısı beni. YOL medeniyettir dedikleri kadar varmış yani dostlarım, hiç yorulmadım bu sefer.
Geçen seferki elli kilodan başlayan serüvenim altmışbeşle bitmişti, bu kez de yetmiş beş kilo aldım ...sanki ordu mu besleyeceksin derseniz,
1-kışlık hazırlık olarak domates almayı seviyorum,
2-dalından koparmayı seviyorum taze taze...
3-katkısız hilesiz ev yapımı salçayı seviyorum,gerçi yapamıyorum salçayı, henüz kısmet olmadı ama o da olacak.
4-bütün bütün koyuyorum buzluğa, kışın donukken de rendeleyip katıyorum çorbalara ....oooh!mis!
5-kıymalı, kuşbaşılı pideye kışın iç malzemesi olarak donmuş domates nefis oluyor, istersem içine parça parça yeşil -ince biberden katıyorum, biraz soğan kıyıp azıcık da maydonoz ekliyorum, lokantanın hamuru da incecik olursa gel keyfim geeel!
gerçi evde yapılan pidenin hamuru da ev tipi fırınında da ayrı oluyor,ancak ipucu; fırının içine azıcık su koymalısınız ki kuru olmasın ev yapımı pideniz.
-olsa da yesek , gece gece ooofff işte yaa yine canım istedi!
-pis boğaz blogger :)
6-menemenlik yapıyorum, kavanooooz kavanoz
7-eşe, dosta hediye ediyorum, çok seviniyorlar, çünkü dalından o gün koparılmış bir nimetin lezzeti-suyu-rayihası hiç bir şeye değişilmez dostalarım.
geçen sefer dağıtım süreci çok sancılı olmuştu, balkonda bekletmiştim 20 kilosunu inanır mısınız 10 gün hiç bozulmadan kaldı, biz de ailecek şaştık buna, pazardan bazen alıyoruz da bir hafta bile dayanmıyor, sukanıyor ve 3 günde genellikle küfleniyor!
yazılarımı takip edenleriniz iyi bilir, birkaç sefer domatesin içindeki çekirdeğin filizlendiğine şahit oldum buzdolabımda!yuh...hormon da son nokta!o bana ders oldu, gidip organiği tarlasında almak gerek. aslında bu bir lüks değil, adeta bir zorunluluk artık, ama tabii dürüst üreticiden almak şartıyla.
şartlarına bakın canımcıklarımın, emek emek işliyorlar tarlaları, çiçek çiçek...
fotoğrafını çektiğim tarla domates ve kabak tarlası, kabak bostanı da deniyor, seçin beğenin alın gari...
ben köy nedir bilmedim, görmedim, -gezmeye gitmek dışında- on yaşına kadar, köy mahrumiyetti o zaman bir de üstelik, Ankara^'nın içindeyken bile...on yaşında bir çocuk için çok samimi ve içten, fakir ve mutluydu insanları.
şimdi yine aynı şartları yaşayanlar var; Oltan köyüydü Ayaş'taki macera alanımız bugün.
saç ayağı denen şeyi gördüm ve ilk kez on yaşında gördüğümü anımsadım, gözlerim doldu, bir tuhaf oldum, içim ezildi...köylü yine fakir! herylerde değilse de benim gördüklerim böyle gariban genelde.
suyu bir damacanadan kullanıyorlar,el yıkamak için ayrı bir kap var, ubruk denen cinsten.
çadırda yaşıyorlar satış zamanı, akşam eve dönüyorlar.
çadırın ortasında bir salıncak, ipten yapılma, rahat...
kızım çok sevdi...ben resim çekerken o sallandı...ne yazık ki ben elimi süremedim tarladaki domateslere, daha vakit var sanıyordum, oysa ne safmışım, al sana bi kaç tane yahu!!!
kızım ağlayıp kızılca kıyameti koparınca kasada bekleyen domateslerden aldık, dönmek zorunda kaldık şehre.
ufaklık işte, oyuncak alanına gidelim, acıktım dedi durdu,
-oyuncak alanı dediği de plastikten kayıklı-salıncaklı, çoğuna para karşılığı alınan jetonla binilen türden oyuncakların olduğu tarzdan oyuncakların bulunduğu park; hani şu alışveriş merkezinde çocuklarını eylemek isteyenlerin evlatlarını pasifize ettikleri sanal park!-biri de bensem bu alışverişçilerin...
-kızım bak kelebek....
-istemiyorum...
-kızım bak bebek kabak....
-istemiyorum anneee..
-kızım işte salıncak...
-sıkıldım ben anne...vay seni keçi vaaaaaayyy, anası kılıklı :)
Derken soluğu Batıkentte Cumhuriyet restoranlarının Halim Bey adlı şubesinde aldık...
kızım rahatladı, ben daraldım epey epey!
toprakla aşkımız kısa sürmek zorunda kaldı çünkü...
domatese elleyemeden, toplayamadan döndüm çünkü...
ben daha kışlık biber seçecektim!
ben daha semizotu toplayacaktım...
ben daha kapkara-isli çaydanlıktan şöyle tavşan kanı çay içeçecektim...
-domatescimiz Talat bana peynir domates maydonoz biber serecekti sofraya!
(-annesi hastaymış, hastanede yatıyormuş acil şifalar dilerim.)
-Talat boncuk boncuk bakan, yeşil iri gözlü- bezelye yeşili gözlü- bir delikanlıydı, sevdik onu ailecek. Kayınvalidemin topladığı semizotlarını hediye etti, onlar benden dedi;
bana indirim yaptı, daha misafir edecekti hatta!
-sisli tavada menemen yapıverecekti bize yaaaaa....
tam öğle sıcağıydı, yol çok yormuştu ve yemek yenecek bir yer de yoktu yakınımızda,yol için koyduğum şey bitmişti....
şu misafirperverliğe bak...
-hey kurban olduğumun insanoğlu insanı! Allah senin gibilerden razı olsun ve sayınızı biran evvel çoğaltsın ki bizler de hayata daha sıkı tutunabilelim!
-amiiiin :)
dahası vaaaar....
fotoğraftaki de kabak bitkisi dostlarım, sarı çiçekli, koca yapraklı...
-yengesi bostandan karpuz getirecekti baklava olaraktan...öyle dedi TALATCIK :)
aaaaah KIZIM AAAAH....tAPTAZE karpuz kaçırılır da gidilir mi!!!
gittik işte!
-alacağımız olsun Talat Paşa dedim, yine geliriz, hem annen de iyileşir, ben de gözleme getiririm, o zaman daha çok kalırız dedim...ne desin, "olur abla" dedi.
MERAKLISINA :
-bir uyarı benden SİZE, domatesin -biberin -fasulyenin ucuzlamasını bekleyen varsa(kısaca sebzenin-meyvenin), bu sene pek yağış olmadığından ucuzlamaz-mış ...ben üreticinin yalancısıyım.
-bir de şunu dedi Talat kardeş; abla bostanda karpuzumuz kaldı, kaldıran eden yok...
-nasıl yani...
-yetmiş-seksen lirayı beğenmiyorlar, gelip toplamıyorlar abla...işçi yok...herkes boş boş oturuyo emme çağırıyoz gelen yok...bu gidişi anlamadım ben....
-bugün kendimi paranın nabzını tutan CEM SEYMEN ağabeyimiz gibi hissettim :)dolu dolu , mutlu ve umutlu....
-burdan sana sesleniyorum Cem ağam, devam et yoluna, ayağına taş değmesin ağam...ümitvar ediyorsun bendenizi, benim gibileri....
-çok mısır vardı tarlalarda, çooooook :) yaşasın dedim sevinçle....ay çiçekleri küsmüş gibi öte yana dönmüştü hep beraberce, grup ruhuyla....Güneşi takip ediyorlardı durdurak bilmeksizin bağlı kaldıkları o kutsal vatan toprağında....
-azcık güzel yüzünüzü görem dönün de dedim...
-dönmeyiz küçük hanım dediler....bir naz bir naz :)
-soluğu Batıkentte aldık dedim ya, restoranda şef garsonla görüştüm, köklü bir kuruluş malum Cumhuriyet Lokantalar zinciri...dedim ki -şefim beni çaysız bıraktın bugün,
dedi ki-elemanlardanişten çıkanlar oldu, yenisini bulamadık! parayı beğenmiyorlar, iki-üç bin alan da var üstelik...yeme -içe buradan...çalışacak eleman yok, aksamadan ötürü kusura bakmayın lütfen.
-bir de şu var, herkes sıcak havada havuzbaşında yer içerken biz oyun alanı sevdasına içeri kısımda ve yalnızdık...ne oyun alanıymış arkadaş dediğinizi duyar gibiyim ....öyle....
ama Allah için, dün Lunapark'a gittik-bu da başka bir yazımıza konu olacak söz- orada çocuk oyuncakları lokantadaki kadar şık ve estetik değildi...üstelik jeton 5 tl idi, kimse binmiyordu pahalı diye...biz de sadece atlı karıncaya bindirdik kızımı; ayrıca az biraz dolmadan hareket ettirmiyorlar koca oyuncakları, zarar ederiz diye galiba, bir kaç oyuncağın yanına gittik, binen olmayınca biz de binemedik.
-işte böyle canımın çekirdekleri...bir daha Ayaşa'a gidersem mısırları toplarım inşallah, kala son hasatı yaparlarken ben de ellerim bu kez kırmızı domateslere, mis kokulu domateslere...kayınvalidemin de aklı kabak çiçeklerinde kaldı, sarı ve güzel çiçekler olmalarının yanı sıra bir de dolmaları yapılıyor, merakla kabak çiçeği dolması yiyeceğimiz günü bekliyorum...
-o da başka bir yazıma sebep olur canlarım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız ve görüşleriniz bizim için değerlidir, paylaşımlarınızı bekliyoruz.