UZLAŞI KÜLTÜRÜ

MERHABA DEĞERLİ OKURLARIM,

yazın spn demlerini kana bulayan şehit haberleri üzerine üzüntümü dile getirerek başlamak istiyorum yazıma...belki klişe gelecek sizlere ama gerçekten üzülüyorum kaybettiğimiz her cana...olmasın bir daha diye dualar etmekteyim herkes gibi..neden bunca öfke bu kin???

sonra düşünüyorum da:

*evde eşiyle anlaşamayan  eş dışarda, sokakta -aramızda...
*yan odadaki evladıyla geçinemeyen-geçinmek istemeyen ebeveyn dışarda...
*keza anlaşılamamaktan şikayetçi * anlaşamayan* evlat içerde aynı şekilde elki salonda belki yan odada belki sokakta...içimizde...
*bozuk para üstü için müşterisine çıkışan esnaf da sokakta...
**hastanede doktoru döven de bu insanlar,
askere-polise- öğretmene vs. vs.   ateş eden de...
*** öğrencisini döven öğretmen de,
***keza kaynanasıyla anlaşamayan gelin de ve o kaynanana da sokakta...
BUNCA hır gür içinde yaşarken
SAKİN,
HUZURLU,
NEŞELİ,
SAYGILI bi ortam beklemek ne kadar doğru?

toplum sensin ey okurum,
benim, biziz...yanlış mı?
BEN değişirsem
SEN değişirsen...
O değişirse BİZ DEĞİŞİRİZ...

ÇABALAMAK GEREK  ANLAMAK İÇİN ÖTEKİNİ!
ötekileştirmeden düşünmek gerek ötekini...(
iyi oldu bu söz, cuk oturdu)

işte bunu başaramadık kabul edelim...toplum olarak, nesil olarak başaramadık...
karnemiz kırıkla dolu bu açıdan...


***ÖTEKİLEŞTİRMEDEN UZLAŞMAYA YANAŞMAK ÇOK MU ZOR?

insanevladı değil miyiz oysa ki?
hangimiz ağzında altın kaşıkla doğuyor ki? ya da karşıdakini de bir anne doğurmadı mı?
bizim olan kıymetli de peki diğerinin olan? bu din olsun, evlat olsun, eşya olsun...fikir olsun farketmez!
BENİM KADAR KARŞIMDAKİ DE DEĞERLİ demeyi bilmek gerek...

varsa yoksa tarış dur...kavga et...