BEGONVİLLERİN ÖLÜMÜ

 Guruba  adını yazmıştım

Begonviller dökülürken

Ellerimde titreyen aşkının ızdırabıydı

Oysa  sensiz dondurma yemeyi bırak

Su bile içmek istemezken ben

Begonvillerimi öksüz bırakmadın mı?!

Susmadı mı martılar benim yalnızlığıma

Burgaz adada

Susmadı mı çıngıraklar

Faytonlarda…

Duvarlar üstüme üstüme

Gelmedi mi hani

Begonvillerim ölmedi mi?

Ezici bir yağmur akmadı mı gökten tüm yetimlere

Beni bırakmadın mı

Üç kuruşluk ümitlere

Yakmadı mı gırtlağını

Odu yanan kalbimin

Susmadı mı vapurları

Sensiz duran iskelenin…

Sular kan ağlarken

Ekim sonu Heybeli’de

Geçmişle geleceğin yüzleştiği o gemide

Unutulan bir ezgiydi

Denizkızı aldı dediler

Begonviller içlenip de

Benim için ölmediler…

Yazan: MELEK

10 EKİM 2012